موسيقي فولكلور مازندران با توجه به پيشنيه‌‌ي تاريخي قوم ساكن در منطقه، وسعت جغرافيايي و طبيعت زيبا و متنوع از گستره و تنوع زيادي برخوردار است.
موسيقي فولكلور مازندران با توجه به پيشنيه‌‌ي تاريخي قوم ساكن در منطقه، وسعت جغرافيايي و طبيعت زيبا و متنوع از گستره و تنوع زيادي برخوردار است.
محدوده فرهنگ مازندران را مي‌توان از غرب تا رامسر و از شرق تا كردكوي دانست و به دو نيمه‌ي شرقي و غربي تقسيم كرد. كه با حفظ ويژگي‌هاي مازني خود به ترتيب متاثر از موسيقي گيلان و خراسان است. در مركز از ساري تا نور موسيقي خالص مازندراني را مي‌شنويم.
بخش مهمي از موسيقي‌هاي منطقه مازندران را موسيقي آوازي تشكيل مي‌دهد. سازهاي رايج منطقه نيز عبارت‌اند از: لَـله‌وا، دسركوتن، دايره، سرنا، كمانچه، غرنه و در شرق دوتار.
موسيقي آوازي به طور سنتي به‌ويژه در غرب و مركز بدون ساز اجرا مي‌شود؛ با اين حال امكان همراهي لَـله‌وا يا كمانچه نيز وجود دارد. آوازهاي معروف مازندراني عبارت‌اند از: اميري، كتولي، طالبا، نجما و حقاني. در غرب ولگه‌سري جاي كتولي را مي‌گيرد و در شرق هرايي اضافه مي‌شود. موسيقي آوازي مازندران را مي‌توان به سه دسته‌ي اصلي تغزلي، حماسي و آييني تقسيم كرد كه هر يك از اين بخش‌ها با توجه به شرايط تاريخي، سياسي، اجتماعي و فرهنگي در هر دوره ويژگي خاصي دارد.
آوزهاي مازندران
كتولي، كله‌حال، طوري يا اميري، نجما و صنم از جمله آوازهاي تغزلي اين منطقه است كه هريك وصف حال عاشق و معشوق و دلدادگي است كه در بخش‌هايي از آن مسايل اجتماعي، فرهنگي، عرفاني و عشق به‌ائمه‌ي اطهار ديده مي‌شود. البته در بخشي از اين موسيقي آوازي عشق به طبيعت، دام و زمين نيز وجود دارد و شيفتگي روستاييان به عناصر تعيين‌كننده‌ي زندگي كشاورزي و دامداري در گفت‌وگو (تك‌گويي) آنان با اين عناصر تصوير مي‌شود. كتول نام گاو اهلي و شيرده‌اي است كه بين روستاييان از اهميت فراواني دارد.
آواز اميري كه در زمان‌هاي قديم طوري يا طبري نيز خوانده مي‌شد به دليل اين كه از اشعار امير پازواري استفاده مي‌كرد به اين نام مرسوم شده‌است. اين آواز از گوشه‌ي عشاق دشتي آغاز مي‌شود و در دستگاه شور فرود مي‌كند.
موسيقي آييني آوازي شامل نوروزخواني، نواجش يا نوازش (موري) و چاووش‌خوني است.
دسته‌بندي موسيقي مازندران
موسيقي‌سازي مازندران به دو دسته‌ي موسيقي چوپاني (ويژه لـله‌وا) آهنگ‌هاي سرنا و نقاره تقسيم مي‌شود.
فواصل موسيقي مازندران تا اندازه زيادي با فواصل موسيقي دستگاهي منطبق است. فضاي مدال شور و دشتي فضا غالب بيشتر مقام‌هاي موسيقي مازندران است. بعد از آن مدهاي سه‌گاه و همايون نيز در اين موسيقي ديده مي‌شوند. اجراي مدها سه‌گاه و همايون در موسيقي مازندران بيشتر از موسيقي گيلان و تالش است. به عنوان مثال، تعداد سوراخ‌هاي لله‌وا مازندران در مقايسه با لله (نام اين ساز در گيلان و تالش) يك سوراخ بيشتر دارد كه براي اجراي مقام‌هاي نزديك به همايون استفاده مي‌شود. الحان ساز لله‌وا مش‌حال، بورسري و زاري حال از موسيقي گودارهاي مازندران است كه همان گوسان‌هاي يا خنياگران زمان اشكانيان بودند. جوكي‌ها كه از مهاجران هندي‌تبار هستند نيز در سده‌هاي اخير بسيار به موسيقي روي آوردند و بخش مهمي از موسيقي مازندران به وسيله‌ي آنها حفظ شده است و از نقش آنها نمي‌توان غافل شد.
براي دستيابي و دانلود آهنگ هاي جديد مازندراني و انتخاب بهترين آهنگ ها ، حتما به سايت تاريخ ما سري بزنيد...
موسيقي مازندراني
سه تار چیست؟
سه‌تار از سازهای مضرابی موسیقی ایرانی است که در ساخت آن از چوب، فلز، زه یا نخ نایلون استفاده می شود. وسعت سه تار نزدیک به سه اکتاو است. سه‌تار را را معمولاً با مضراب نمی‌نوازند بلكه با ناخن (انگشت سبابه)، نواخته می‌شود.آموزش تصویری نت های موسیقی به کودکان
اجزای سه تار
1- کاسه
کاسه ی این ساز تقریبا کروی و مانند گلابی می باشد که از وسط به دو نیم کرده باشند. جنس این بخش معمولا از چوب درخت توت می باشد. روی کاسه ساز صفحه ی نازکی از جنس چوب قرار می گیرد که بر روی آن نزدیک دسته ی ساز سوراخ هایی برای خروج صدا از کاسه ی ساز وجود دارد.آموزش گیتار
2- خرک
خرک نیز از جنس چوب به طول تقریبی 4 سانتی متر و ارتفاع تقریبی 7 میلی متر است محل ارتعاش آزاد سیم یعنی فاصله بین خرک تا شیطانک 63 سانتی متر است. آموزش سه تار